Restauratie van de grafzerk van de familie Groeneveld

Na overleg met de gemeente die de onderhoudsplicht over het familiegraf heeft, werd duidelijk dat zij niet verantwoordelijk is voor de daar geplaatste zerk. Na overleg met nakomelingen van de familie besloot ‘Crempene’ het restauratiewerk uit te voeren. Eind september 2011 werd de houten zerk weer teruggeplaatst.

De grafzerk werd in 1906 opgericht voor mevr. Elisabeth Groeneveld-Verwaal (1836-1906). In 1919 overleed haar echtgenoot Jan Groeneveld L.zn. 1836-1919. Ook hij werd in dit familiegraf begraven. De heer Groeneveld was schoppenmaker. Hij koos voor zijn vrouw een zerk gemaakt van goed gewaterd Europees iepenhout. Ook de 2 afdekplaten werden hiervan gemaakt. In zijn dagelijks leven moet hij veel met iepenhout hebben gewerkt daar dit vaak voor schoppen werd toegepast. De zerk, van 1250 x 650 mm, is uit één stuk hout van 90 mm dik gemaakt en weegt 45 kg. Hij werd met een stalen U-profiel boven de grond geplaatst. De tekst voor Elisabeth werd met rechte letters en cijfers ingehakt. In 1919 hakte een andere houtsnijder ronde letters en cijfers in de zerk.

Na het verwijderen van alle ongerechtigheden en het uitsteken van de scheuren is de zerk tegen verdere schimmelwerking geïmpregneerd en gerestaureerd waarbij er op is gelet dat het karakter van de oude zerk behouden bleef. De oude ingehakte letters waren behoorlijk verweerd en ondiep geworden. Het hout werd door een behandeling harder gemaakt waarna de tekst, waar nodig, wat dieper kon worden uitgehakt. De kleur van de verf werd, aan de hand van een onderliggende verflaag, nauwkeurig samengesteld. Het bleek een grijsblauwe kleur te zijn. De tekens werden in de originele witte kleur gelakt. Naast de teksten waren er ook een opgaande en een ondergaande zon gesneden met daartussen de letters R.I.P. Dit staat voor Requiescat In Pace = zij/hij ruste in vrede. Voor de bevestiging van de zerk werd er een nieuw stalen profiel geplaatst.

Wie waren Jan Groeneveld L.zn. en Elisabeth Groeneveld-Verwaal? Zij waren de ouders van 10 kinderen waaronder de oudste zoon Leendert Cornelis Groeneveld (1860-1934). Hij huwde met Wilhelmina van der Heul (1867-1915). Leendert Cornelis liet in 1905 aan het Middelland de houtzaagmolen ‘Adriana Elisabeth’ bouwen. Hij noemde deze naar zijn dochter, deze trouwde later met de bekende bakker Bas de Jong (bijgenaamd Bas van Giele). In 1914 werd de bovenbouw met het wiekenkruis verwijderd en werkte men tot 1938 in de molenonderbouw. Daarna vestigde de zagerij zich op het eiland de Zaag.

Algemeen

De Krimpense familie Groeneveld was in de vorige eeuw zeer actief in de houtverwerkende industrie. Naast de bovenomschreven zaagmolen stonden er nog 2 ‘Groeneveld’ zaagmolens in het dorp. De windmolen ‘Klein Profijt’ was van de schoppenmakerij van L.C. Groeneveld, een neef van Leendert Cornelis. De ‘Elisabeth’ was een windmolen van A. Groeneveld een broer van Leendert Cornelis. Deze molen dreef de machines aan voor de bewerking van houten voorwerpen. Aan de Dorpsstraat bevond zich ook een houtverwerkend bedrijf van J.C. Groeneveld, later voortgezet in een nieuw gebouwd bedrijf door zijn zoon Willem Groeneveld. De heer J.C. Groeneveld was ook jaren wethouder en loco-burgemeester.

De restauratie en de tekst met de foto's voor dit artikel werden uitgevoerd door Floor Hartog, bestuurslid van de Historische Vereniging van Krimpen a/d Lek ‘Crempene’.

Terug naar boven